Στη δεκαετία του 1980, με την παρακμή του κύματος του μεταμοντερνισμού, η λεγόμενη φιλοσοφία της αποδόμησης, η οποία δίνει σημασία στα άτομα και τα ίδια τα μέρη και αντιτίθεται στη συνολική ενότητα, άρχισε να αναγνωρίζεται και να γίνεται αποδεκτή από ορισμένους θεωρητικούς και σχεδιαστές. μεγάλη επίδραση στην κοινότητα του σχεδιασμού στα τέλη του αιώνα.
Η αποδόμηση εξελίχθηκε από τα λόγια του κονστρουκτιβισμού.Η αποδόμηση και ο κονστρουκτιβισμός έχουν επίσης κάποιες ομοιότητες στα οπτικά στοιχεία.Και οι δύο προσπαθούν να τονίσουν τα δομικά στοιχεία του σχεδιασμού.Ωστόσο, ο κονστρουκτιβισμός δίνει έμφαση στην ακεραιότητα και την ενότητα της δομής και τα επιμέρους στοιχεία εξυπηρετούν τη συνολική δομή.Ο αποδομισμός, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ότι τα ίδια τα μεμονωμένα συστατικά είναι σημαντικά, επομένως η μελέτη του ατόμου είναι πιο σημαντική από αυτήν ολόκληρης της δομής.
Η αποδόμηση είναι η κριτική και η άρνηση των ορθόδοξων αρχών και της τάξης.Η αποδόμηση όχι μόνο αναιρεί τον κονστρουκτιβισμό που είναι σημαντικό μέρος του μοντερνισμού, αλλά επίσης αμφισβητεί τις κλασικές αισθητικές αρχές όπως η αρμονία, η ενότητα και η τελειότητα.Από αυτή την άποψη, η αποδόμηση και το μπαρόκ στυλ στην Ιταλία κατά την περίοδο καμπής του 16ου και 17ου αιώνα έχουν τα ίδια πλεονεκτήματα.Το μπαρόκ χαρακτηρίζεται από το σπάσιμο των συμβάσεων της κλασικής τέχνης, όπως η επισημότητα, η υπονοούμενα και η ισορροπία, και η έμφαση ή η υπερβολή των τμημάτων της αρχιτεκτονικής.
Η εξερεύνηση της αποδόμησης ως στυλ σχεδίασης αυξήθηκε τη δεκαετία του 1980, αλλά η προέλευσή της μπορεί να εντοπιστεί πίσω στο 1967 όταν ο Jacques Derride (1930), ένας φιλόσοφος, πρότεινε τη θεωρία της «αποδόμησης» με βάση την κριτική του στρουκτουραλισμού στη γλωσσολογία.Ο πυρήνας της θεωρίας του είναι η αποστροφή προς την ίδια τη δομή.Πιστεύει ότι το ίδιο το σύμβολο μπορεί να αντανακλά την πραγματικότητα και η μελέτη του ατόμου είναι πιο σημαντική από τη μελέτη της συνολικής δομής.Στην εξερεύνηση ενάντια στο διεθνές στυλ, ορισμένοι σχεδιαστές πιστεύουν ότι η αποδόμηση είναι μια νέα θεωρία με ισχυρή προσωπικότητα, η οποία έχει εφαρμοστεί σε διαφορετικά πεδία σχεδιασμού, ιδιαίτερα στην αρχιτεκτονική.
Οι αντιπροσωπευτικές φιγούρες του αποδομητικού σχεδιασμού περιλαμβάνουν τους Frank Gehry (1947), Bernard tschumi (1944 -), κ.λπ. Στη δεκαετία του 1980, ο Qu Mi έγινε διάσημος για μια ομάδα αποδομητικών σχεδίων κόκκινου σκελετού στο Paris Villette Park.Αυτή η ομάδα πλαισίων αποτελείται από ανεξάρτητα και άσχετα σημεία, γραμμές και επιφάνειες και τα βασικά της στοιχεία είναι 10m × 10m × Ο κύβος 10m συνδέεται με διάφορα εξαρτήματα για να σχηματίσει δωμάτια τσαγιού, κτίρια θέασης, αίθουσες αναψυχής και άλλες εγκαταστάσεις, σπάζοντας εντελώς το έννοια των παραδοσιακών κήπων.
Ο Γκάρι θεωρείται ο πιο επιδραστικός αρχιτέκτονας της αποδόμησης, ειδικά του Μουσείου Μπιλμπάο Γκούγκενχαϊμ στην Ισπανία, το οποίο ολοκλήρωσε στα τέλη της δεκαετίας του 1990.Το σχέδιό του αντανακλά την άρνηση του συνόλου και την ανησυχία για μέρη.Η τεχνική σχεδιασμού του Gehry φαίνεται να είναι να διαμελίζει ολόκληρο το κτίριο και στη συνέχεια να το επανασυναρμολογεί για να σχηματίσει ένα ημιτελές, ακόμη και κατακερματισμένο μοντέλο χώρου.Αυτό το είδος κατακερματισμού έχει δημιουργήσει μια νέα μορφή, η οποία είναι πιο άφθονη και πιο μοναδική.Διαφορετικά από άλλους αποδομητικούς αρχιτέκτονες που επικεντρώνονται στην αναδιοργάνωση της δομής του διαστημικού πλαισίου, η αρχιτεκτονική του Gary είναι περισσότερο τείνει στην κατάτμηση και την ανακατασκευή των μπλοκ.Το μουσείο του Bilbao Guggenheim αποτελείται από πολλά χοντρά τετράγωνα που συγκρούονται μεταξύ τους και συμπλέκονται, σχηματίζοντας έναν παραμορφωμένο και ισχυρό χώρο.
Ο Γκάρι θεωρείται ο πιο επιδραστικός αρχιτέκτονας της αποδόμησης, ειδικά του Μουσείου Γκούγκενχαϊμ στο Μπιλμπάο της Ισπανίας, το οποίο ολοκλήρωσε στα τέλη της δεκαετίας του 1990.Το σχέδιό του αντανακλά την άρνηση του συνόλου και την ανησυχία για μέρη.Η τεχνική σχεδιασμού του Gehry φαίνεται να είναι να διαμελίζει ολόκληρο το κτίριο και στη συνέχεια να το επανασυναρμολογεί για να σχηματίσει ένα ημιτελές, ακόμη και κατακερματισμένο μοντέλο χώρου.Αυτό το είδος κατακερματισμού έχει δημιουργήσει μια νέα μορφή, η οποία είναι πιο άφθονη και πιο μοναδική.Διαφορετικά από άλλους αποδομητικούς αρχιτέκτονες που επικεντρώνονται στην αναδιοργάνωση της δομής του διαστημικού πλαισίου, η αρχιτεκτονική του Gary είναι περισσότερο τείνει στην κατάτμηση και την ανακατασκευή των μπλοκ.Το μουσείο του Bilbao Guggenheim αποτελείται από πολλά χοντρά τετράγωνα που συγκρούονται μεταξύ τους και συμπλέκονται, σχηματίζοντας έναν παραμορφωμένο και ισχυρό χώρο.
Στον βιομηχανικό σχεδιασμό, η αποδόμηση έχει επίσης κάποιο αντίκτυπο.Ο Ingo Maurer (1932 -), ένας Γερμανός σχεδιαστής, σχεδίασε ένα κρεμαστό φωτιστικό με το όνομα Boca Misseria, το οποίο «αποδόμησε» την πορσελάνη σε ένα αμπαζούρ βασισμένο στο φιλμ αργής κίνησης της έκρηξης πορσελάνης.
Η αποδόμηση δεν είναι ένα τυχαίο σχέδιο.Αν και πολλά αποδομητικά κτίρια φαίνονται ακατάστατα, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την πιθανότητα δομικών παραγόντων και τις λειτουργικές απαιτήσεις των εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.Υπό αυτή την έννοια, η αποδόμηση είναι απλώς μια άλλη μορφή κονστρουκτιβισμού.
Ώρα δημοσίευσης: Ιαν-29-2023